سلطانیه در یک نگاه - وبلاگ سرمایه

به گزارش وبلاگ سرمایه، سلطانیه از شهرهای معروف ایران است که سابقه آن به دوره ایلخانان مغول می رسد. این شهر به واسطه تاریخی بودن، گردشگران زیادی به خود جذب می نماید.

شهر سلطانیه از شهرهای معروف استان زنجان است که دارای سابقه تاریخی بسیار زیادی است.آنچه سبب معروفیت شهر سلطانیه شده، گنبد معروف سلطانیه است که از زمان ایلخانان مغول برجای مانده و به واسطه معماری خاصی که دارد، بازدیدنمایندگان و دنیاگرد های بسیاری را به این شهر جذب می نماید. شهر سلطانیه در 43 کیلومتری شهر زنجان قرار گرفته است. گنبد سلطانیه و مقبره اولجایتو به عنوان مهم ترین آثار تاریخی و دنیاگردی شهر، چون نگینی می درخشند و بر اهمیت و معروفیت شهر می افزایند.

جغرافیا

شهر سلطانیه در سال 1392 به طراز شهرستان ارتقا پیدا کرد. این شهرستان از شمال به شهر طارم، از شرق به ابهر، از جنوب و جنوب غربی به خدابنده و از غرب به زنجان محدود شده و به عنوان مرکز جغرافیای استان زنجان شناخته می گردد. سلطانیه به علت داشتن آثار تاریخی مهم، در مرکز ثقل گردشگری زنجان نیز قرار گرفته است. علاوه بر این سلطانیه به علت قرار گرفتن در راستا جاده ترانزیت بین المللی شمال غرب کشور (چهار کیلومتری جاده تهران-زنجان-بازرگان) دارای موقعیت استراتژیک خاصی نیز است. مساحت شهر سلطانیه در حدود 156 هکتار است. پوشش گیاهی این شهر نیز از گونه های گون و درمنه است. شهر سلطانیه جمعیتی حدود 7116 نفر، طبق سرشماری سال 1390 دارد.

تاریخچه شهر

در خصوص وجه تسمیه سلطانیه گفته شده که این شهر شهرویاژ و شهرویان بود که مغولان آن را قورآلان می گفتند. شاردن سابقه شهر را به عهد اشکانیان می رساند. طبق گفته منابع تاریخی شهر سلطانیه نخستین بار در دوره ایلخانان مغول ساخته شد. گفته شده ایلخانان مغول در ابتدا منطقه سلطانیه را به عنوان شکارگاه و ییلاقات خود انتخاب کردند. در کتاب جغرافیای تاریخی سلطانیه آمده است که ارغون، ایلخان مغول برای اولین بار به فکر ساختن شهر سلطانیه افتاد و دستور ساختن قلعه ای در شهر را داد. اوج شکوفایی شهر سلطانیه را می توان در دوره سلطان محمد اولجایتو دانست. اولجایتو در سال 702 هجری قمری کار ساخت شهر را در دست گرفت و برای هرچه بهتر انجام دادن کار از بسیاری از معماران و هنرمندان خواست که به سلطانیه بیایند. وی پس از ساختن سلطانیه، آن را به مرکز حکومت خود مبدل کرد. اولجایتو دستور ساخت بارویی به طول سی هزارگام را و ساختن آرامگاهی پرشکوه در درون آن را داد که امروزه گنبد سلطانیه نامیده می گردد.

اولجایتو به بزرگان و وزرای خود نیز امر نموده بود که هریک محله ای به نام خود در شهر بنا نمایند. خواجه رشید الدین فضل الله و چلبی اوغلی از افرادی بودند که در سلطانیه محله ها و عماراتی ساختند. به این شکل شهر سلطانیه در عهد اولجایتو پس از تبریز بزرگترین شهر ایلخانان شد. در زمان روی کار آمدن تیمور و جانشینانش، بسیاری از بناهای شهر سلطانیه خراب شدند. از این پس بود که سلطانیه اهمیت پیشین خود را از دست داد. در دوره صفویه با وجود اینکه سلطانیه بسیاری از آثار تاریخی خود را از دست داده بود، یکی از منزلگاه های مهم شاهان صفوی شد. تاورنیه در سفرنامه خود به شهری اشاره می نماید که دارای مسجد بوده، اما خرابه های بسیاری نیز دارد.

مردم شناسی

مردم شهر سلطانیه دارای مذهب شیعه هستند. این منطقه ظرفیت بسیار در پرورش دام دارد، به همین علت طبیعی است که شغل بیشتر مردم شهر را دامداری تشکیل دهد. صنایع دستی شهر سلطانیه به صنایع زنجان بسیار نزدیک است. آنچه در بازارهای صنایع دستی سلطانیه ارائه می گردد، چاقو، چرم، حکاکی روی مس و ظروف مسی است که در سطانیه معروف هستند.

جاذبه های گرشگری شهر

سلطانیه شهری تاریخی است و نام آن اولین چیزی را که به فکر تداعی می نماید، گنبد سلطانیه است که مقبره اولجایتو حاکم مغولی را دربر گرفته است. بدنه این گنبد و تمام ساختمان آن با آجر ساخته شده و گنبد با روکش کاشی های فیروزه ای و لاجوردی به شیوه معرق کاری تزیین شده است. گنبد این آرامگاه نخستین گنبد دوجداره دنیا است. گفته شده احتمال وجود شهری باستانی در زیر گنبد سلطانیه می رود، هنوز تحقیقات روی آن ادامه دارد.

ارگ سلطانیه در وسط شهر سلطانیه، دارای ابعاد 450در450 است و مساحتی بیش از 18 هکتار را دربر گرفته است. این ارگ از دو بخش خندق و حصار تشکیل شده و در حدود 10 هکتار مساحت دارد که سابقه آن به قرن هشتم می رسد.

بقعه ملاحسن کاشی از دیگر آثار تاریخی در جنوب سلطانیه است. این بنا پلانی هشت ضلعی دارد و دارای ایوان های چهارگانه است. بنا دارای تزیینات داخلی از جمله مقرنس کاری گچ بری است که سابقه آن به عهد قاجاریه می رسد.

مقبره چلبی اوغلی در فاصله 500 متری جنوب غرب سلطانیه از دو بخش خانقاه و مقبره تشکیل شده است. معماری این مقبره بر اساس عقاید و تفکرات صوفیه ساخته شده است و از بخش خانقاهی آن برای انجام مراسمات صوفیه استفاده می شد. تاریخ این بنا را قرن هفتم هجری دانسته اند.

تپه نور از جاذبه های مهم شهر است که دارای حدود دو هکتار مساحت است. در این تپه پایه های یک ساختمان بزرگ دارای 12 ضلع پیدا شده است. در این مکان کاشی های سفالی تزیینی نیز یافت شده است. کاوشگران احتمال می دهند این مکان محل دفن غازان باشد.

بازارچه دائمی صنایع دستی در سلطانیه دارای 100 غرفه است که در آن صنایع دستی شهر عرضه می گردد.

از جاذبه های طبیعی سلطانیه می توان از چمن طبیعی سلطانیه نام برد که دارای 35 کیلومتر مساحت است.

سلطانیه از شهرهای پرگردشگری ایران است و آمار بازدیدنمایندگان و دنیاگرد های بسیاری را به خود اختصاص داده است.